Hvað gerir maður þegar einhver lyktar mjög illa sem maður vinnur með. Lætur maður viðkomandi vita eða leiðir maður þetta hjá sér....... það er einn sem ég vinn stundum með ég gekk í áttina þar sem hann sat og þvílík svitalykt sem tók á móti mér, úff langaði bara að snúa við en ég þurfti að tala við hann. Svo er annar sem hellir a.m.k. hálfri flösku af "góðri" lykt á sig á hverjum degi, það er svo mikið að það er alltaf ský í kringum hann. Ætli fólk finni ekki sjálft ef það er vond lykt af því eða of mikil lykt..... en hvað gerir maður, segir maður fólki frá þessu ef maður þekkir það ekkert allt of vel að lokar maður bara nefinu og heldur áfram að brosa??? Ælti maður sé sjálfur angandi af svitalykt og táfýlu og enginn segir neitt...... hummm....spurning um að fara tékka á því hvort fólk sé að forðast mann :)

Árið 2009 hefur verið notað til hins ítrasta til að skíða. Búin að fara norður að prófa snjóinn þar og svo loksins þegar var opnað í Bláfjöllum var að sjálfsögðu brunað þangað. Góða veðrið í dag var að sjálfsögðu nýtt og svona var útsýnið á toppnum í dag

Stundum kemur að því að maður þarf að fá smá pepp því maður er ekki alveg viss um að maður geti gert allt það sem maður ætlar sér. Las síðan stjörnuspána mína í dag og hún var mjög uppörvandi:

"Þú leggur þig allan fram og er staðráðinn í því að verða bestur í því sem þú tekur sér fyrir hendur. Láttu það bara eiga sig."

Þetta er akkúrat það sem maður þarf til að koma sér í gírinn............. sem betur fer tek ég svona stjörnuspár ekki alvarlega. En finnst oft mjög fyndið að lesa þær. Sérstaklega þegar textinn er jafn uppörvandi og þessi :)

Mikið agalega var erfitt að mæta fyrsta daginn í vinnuna eftir jólafríið, gekk ekki vel að koma sér á fætur. En síðan ákvað ég að taka mig á og mæta snemma í vinnuna og viti menn það gengur bara alveg ágætlega. Þvílíkur munur að mæta snemma og geta þá hætt fyrr á daginn, ótrúlegt að maður geri þetta ekki alltaf.
Ég er búin að skemmta mér konunglega yfir viðbrögðum fólks þegar það sér mig gleraugnalausa. Flestir horfa á mig og eru ekki alveg viss hvað það er sem er öðruvísi en sjá að það er eitthvað. Kallarnir/strákarnir (best að móðga engan) koma með ýmis skemmtileg komment, einn horfði á mig og spurði svo: "Notar þú ekki gleraugu?" annar sagði: "Það vantar eitthvað á þig" en flestum finnst þetta skrítið svona fyrst þegar þeir sjá mig. Sjálfri finnst mér þetta ennþá svolítið skrítið að vera gleraugnalaus og ég hef komist að því að ég er með ýmsa gleraugnakæki. Er t.d. alltaf að ýta gleraugunum upp á nefið á mér, laga þau til þegar mér finnst þau vera skökk, þegar ég fer út í rigningu bíð ég eftir að sjá dropana lenda á gleraugunum og þegar ég kem inn úr kulda bíð ég eftir að sjá móðuna leggjast á gleraugun og byrgja mér sýn eins og hérna en nei ekki lengur, sem betur fer því þetta er óþolandi..... uhhh var óþolandi. Já lífið er yndislegt svona gleraugnalaus :) Fór svo í skoðun hjá augnlækninum og ákvað að spyrja hann í leiðinni hvort ég þyrfti ekki að fá vottorð hjá honum og fara með til löggunnar til að endurnýja ökuskírteinið því það stendur á því að ég eigi að nota gleraugu. Hann horfði á mig, hrissti hausinn og sagði: " Það eru bara verkfræðingar sem spyrja um þetta, vilja hafa öll smáatriði á hreinu, eru ótrúlega smámunasamir. Það er enginn annar að spá í þessu" Hummm vissi ekki að ég væri smámunasöm, hef einmitt talið mig vera andstæðu þess, er kannski einhver sem vill leiðrétta þann misskilning minn eða........... nei hélt ekki ;)

Gleðilegt nýtt ár.............

Þá er árið 2008 liðið og 2009 tekið við. Ég geri nú ekki ráð fyrir að þetta ár verði jafn viðburðaríkt hvað utanlandsferðir varðar og það síðasta enda var kvótinn fyrir utanlandsferðir maxaður held ég. Í janúar fórum við öll stórfjölskyldan til Tenerife til að fagna 60 ára afmæli mömmu, þá litum við systkinin og gamla settið svona fallega út

Síðan tók febrúar við og auðvitað var ekki hægt að sleppa því að fara til útlanda. Þá var ferðinni heitið í ítölsku dólómítana þar sem skíðað var af fullum krafti í rúma viku í frábæru veðri, góðu færi og geggjuðum félagsskap. Þó fannst ferðafélögunum ég vera hálfgerður byrjandi á skíðum þannig að ég fékk skraut eins og hinir byrjendurnir voru með í brekkunum

Síðan liðu mars, apríl og maí án utanlandsferða en farið var í einstaka gönguferð innanlands og auðvitað unnið eins og enginn væri morgundagurinn. Síðan rann upp hinn fagri júní og þá var nú nóg komið af klakanum. Ég fór með ma+pa, stóru systu og stelpunni hennar til Ítalíu í brúðkaup hjá ítölsku systur okkar. Ég held að ég hafi verið Ítali í fyrra lífi því mér finnst ítalskur matur æði og náði alveg ótrúlegum tökum á ítölskunni á aðeins viku, hehehe.........

Eftir að heim var komið tók við smá törn í vinnunni sem lauk samt eiginlega ekki fyrr en í lok október. Þannig að frá júní til lok okt. sást ég aðeins í mýflugu mynd og gerði ekki annað en að afboða mig annað hvort í gönguferðir, ferðalög, partý, grillveislur nú eða aðra mannfögnuði, ótrúlegt að ég eigi ennþá vini;) Komst samt í hina árlegu TMC útilegu í júlí með herkjum og naut þess að sitja í sólinni og slappa af. Slapp svo í smá sumarfrí um miðjan september enda búið að plana þá ferð mjög lengi. Fór til New York með verkfærðivinahópnum og eins og verkfræðingum sæmir þá var þessi ferð mjög nákvæmlega tímasett.......... þ.e. daginn sem við komum heim þá hrundi hagkerfið á Íslandi og allir hættu að fara til útlanda....... en þessi ferð var geggjuð í alla staði og er best að sýna sem minnst frá þeirri ferð, sumt á ekki heima á internetinu ;) læt samt eina mynd fylgja með frá Times square, ég er þarna einhvers staðar á myndinni

Eftir NY var haldið áfram að vinna og sem betur fer var mikið að gera þannig að hægt var að vinnu upp í skuldirnar sem söfnuðust á kortið í stóra eplinu. Verð samt að segja að NY er ein af mínum uppáhaldsborgum, finnst bara svo æðislegt að vera þarna. Síðan voru ferðafélagarnir ekki til að skemma fyrir, þið voruð æði..... þið vitið hver þið eruð...... ;) En jæja áfram með smjörið, kreppan skall á (ekki að það hafi farið fram hjá neinum) en ein utanlandsferð var samt ennþá á dagskrá og sem betur fer var ekki hætt við hana. Farið var í helgarferð til Barcelona í lok október þar sem við náðum í skottið á sumrinu áður en það kvaddi. Lentum í 29°C og sól sem var æði og að sjálfsögðu héldu Íslendingarnir niður á strönd

Í nóvember var ekki eins mikið að gera í vinnunni og loksins gat ég farið að hitta fjölskyldu og vini aftur, enda var mánuðurinn nýttur til hins ýtrasta í hinum ýmsu samkvæmum. Þegar jólamánuðurinn tók svo við fór ég að huga að jólagjöf handa sjálfri mér, alveg nauðsynlegt að kaupa svoleiðis;) Ákvað að hafa hana í stærra lagi þetta árið og eins og ég var búin að segja hérna á blogginu þá ákvað ég að fara í laseraðgerð og losa mig við gleraugun fyrir fullt og allt. Var reyndar smá efins með þessa ákvörðun mína þar sem gleraugun hafa setið á nefinu á mér síðustu 11 árin og orðin partur af mér. Held reyndar að ég hafi stundum verið að fela mig bak við þau, kannski kominn tími til að sýna sitt rétta andlit og hætt að fela sig. Þannig að núna tek ég á mót nýju ári með engin gleraugu og batnandi sjón. Set hérna inn mynd af mér með gleraugu og svo án þeirra og ég segi bara gleðilegt nýtt ár og hlakka til að hitta ykkur öll á nýju ári sem verður alveg ótrúlega skemmtilegt ár, en þó ekki jafn mikið af utanlandsferðum og á því síðasta en stefnan er tekin á ferðalög innalands núna enda kominn tími til :)

Jæja þar með lýkur stuttri yfirferð ársins 2008 sem var mjög viðburðaríkt og skemmtilegt ár, þaut reyndar hjá allt of hratt ..... hummm skil varla hvernig það gat gerst;) Vona að 2009 verði jafn gott ár, ef ekki bara betra og það drífi sig ekki alveg jafn mikið. Úff púff best að hætta áður en maður fer að verða eitthvað væminn og segi bara rock on...........